włókna syntetyczne
Encyklopedia PWN
związki chemiczne wybiórczo absorbujące promieniowanie elektromagnetyczne w zakresie widzialnym (o długości fali od ok. 400 do 780 nm) warunkujące barwę organizmów roślinnych i zwierzęcych albo nadające barwę przedmiotom użytkowym.
gałąź przemysłu przetwórczego, w której zasadnicze procesy produkcyjne są procesami chemicznymi; stanowi rozwinięcie techniczno-użytkowego nurtu chemii, uprawianego od pradziejów w ramach rozmaitych rzemiosł.
ciepłochronne materiały, materiały termoizolacyjne,
materiały budowlane o strukturze porowatej lub włóknistej (z luźnych włókien, dość często sprasowanych lub połączonych lepiszczem syntetycznym), stosowane do izolacji cieplnej (termicznej) różnych obiektów i urządzeń.
rzemiosło i dział przemysłu zajmujące się barwieniem włókien;
pigmenty
stałe substancje barwne, bardzo trudno rozpuszczalne w wodzie, rozpuszczalnikach organicznych, olejach schnących, żywicach syntetycznych.
[łac. pigmentum ‘barwnik’, ‘farba’],
substancje, które przeciwdziałają gromadzeniu się ładunków elektrycznych na powierzchni takich materiałów polimerowych, jak: tworzywa sztuczne, guma, włókna syntetyczne, powłoki lakierowe;
